W ostatni czwartek odbyło się w naszym muzeum ostatnie już w tym roku spotkanie w ramach Studium Regionalnego. Wspominano na nim dr Jana Kaszyńskiego, znanego i zasłużonego dla sieradzkiego lecznictwa chirurga. Spotkanie prowadzone było przez dr dr Jana Wajsa i Zdzisława Prajsa w dniu 105. rocznicy urodzin Jana Kaszyńskiego, urodzonego 15 grudnia 1911 r.

         Jan Kaszyński urodził się w Lubczu koło Żnina. Po ukończeniu w 1930 r. gimnazjum w Gnieźnie rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego, które ukończył w 1937 r. Po odbyciu stażu i służby wojskowej rozpoczął pracę w Szpitalu Psychiatrycznym w Drewnicy koło Warszawy, gdzie pracował do końca czerwca 1939 r. Zmobilizowany do Szpitala Okręgowego w Poznaniu, dostał się do niewoli niemieckiej. Prze cały okres wojny do kwietnia 1945 r. przebywał w obozach jenieckich, gdzie sprawował opiekę medyczną nad chorymi jeńcami. Do Polski wrócił w roku 1946 i od 23 września tego roku podjął pracę w sieradzkim szpitalu, z którym związany był przez pozostałą karierę zawodową aż do przejścia na emeryturę w 1978 r. Początkowo obejmuje pracę lekarza oddziału chirurgicznego, by z dniem 1 października 1954 r. objąć funkcję dyrektora szpitala, którą to pełnił do 15 lutego 1956 r. Od 16 lutego 1956 r. zostaje ordynatorem oddziału septycznego i chirurgii dziecięcej, a od 1 września 1965 do 31 grudnia 1977 pełnił funkcję ordynatora oddziału chirurgicznego. Od 1978 r. prowadził poradnię chirurgiczną, w której pracował do śmierci 25 kwietnia 1986 r.

         Postać doktora Jana Kaszyńskiego wspominana była nie tylko przez prelegentów, którzy rozpoczynali swoją karierę zawodową w sieradzkim szpitalu, ale również przez przybyłych na prelekcję lekarzy oraz pielęgniarki i pacjentów. Był On nie tylko ofiarnym lekarzem, niosącym pomoc potrzebującym chorym, ale był również wspaniałym człowiekiem, mającym ogromny szacunek zarówno wśród personelu medycznego jak i pacjentów.