„Z Sieradza do gwiazd. Od idei szternfeldowskich do osiągnięć współczesnej kosmonautyki” to stała wystawa, na której prezentowana jest postać urodzonego w Sieradzu światowej sławy uczonego Arego Szternfelda, twórcy podstaw kosmonautyki.
Ary Jakub Szternfeld (Sternfeld) urodził się 14 maja 1905 r. w Sieradzu, jako trzecie z kolei dziecko Abrama i Estery z domu Rapaport. Był potomkiem Maimonidesa, słynnego XII-wiecznego astronoma i lekarza żydowskiego. Los Szternfelda był zdeterminowany historią jego przodka oraz zamknięty został w jego nazwisku (Sternfeld po niemiecku oznacza “gwiezdne pole”). Właśnie w Sieradzu na nadwarciańskich polach, po raz pierwszy Szternfeld ujrzał obiekt latający. Kiedy zbliżał się front i Niemcy podchodzili do miasta na niebie pojawił się niemiecki zeppelin. W 1914r. przeniósł się z rodzicami do Łodzi, gdzie mieszkał do 1924 r. przy ul. Nowocegielnianej 21 (obecnie Więckowskiego). Uczęszczał tutaj do gimnazjum przy ul. Magistrackiej, gdzie w 1923 r. uzyskał maturę (dwujęzyczną polską i hebrajską). Przez rok studiował astronomię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Po roku przeniósł się do Francji, gdzie ukończył w Nancy studia inżynierskie z dziedziny mechaniki na drugiej pozycji. W 1928 r. rozpoczął studia doktoranckie na Sorbonie i zaczął pisać pracę pt. „Problemy kosmonautyki”. Wtedy też powstały jego pierwsze artykuły na temat możliwości podjęcia lotów kosmicznych. Zachował się indeks z immatrykulacją na Sorbonie, promotorzy wycofali się jednak z patronowania doktoratowi o tak fantastycznej tematyce; proponowali doktorat z obróbki metali skrawaniem, jednak Szternfeld odrzucił ich propozycję. W 1932 r. powrócił do Łodzi, gdzie napisał, w języku francuskim, „Wstęp do kosmonautyki” (Initiation à la cosmonautique). Dzieło przedstawiono publicznie 6 grudnia 1933 r. na zebraniu Towarzystwa Miłośników Astronomii. Jednak w Polsce nie spotkało się z zainteresowaniem. Wrócił do Paryża, gdzie jego praca zdobyła szerokie uznanie i Szternfeld otrzymał Międzynarodową Nagrodę Astronautyczną. Jednak nie otrzymał propozycji pracy, ani wydania drukiem jego dzieła. W tej sytuacji przyjął zaproszenie ze Związku Radzieckiego i wyjechał w 1935 r. do Moskwy, gdzie rozpoczął pracę w Naukowo-Badawczym Instytucie Napędu Odrzutowego RNII. W 1936 r. został obywatelem radzieckim. W 1937 r. ukazał się drukiem „Wstęp do kosmonautyki” w języku rosyjskim. Okres stalinowskich czystek przyniósł ze sobą prześladowania pracowników Instytutu, w wyniku których Ary Szternfeld stracił pracę. Po likwidacji RNII pracował na podrzędnym stanowisku w Instytucie Metalurgii, zaś po napaści Niemiec hitlerowskich na ZSRR w 1941 r., ewakuowany z rodziną na Ural. Tam zajmował się nauczaniem w technikum metalurgicznym w Sierowie. Pod koniec 1944 r. zezwolono Mu na powrót do Moskwy, gdzie mieszkał aż do śmierci.
Z Polską utrzymywał ciągły kontakt korespondencyjny, był również czterokrotnie z wizytą w ojczystym kraju w 1956, 1964, 1967 i 1976 r. Podczas tych wizyt zawsze odwiedzał swoje rodzinne miasto. Sieradz starał się uhonorować uczonego. 17 maja 1963 r. Miejska Rada Narodowa w Sieradzu nadała mu honorowe obywatelstwo miasta Sieradza, w 1965 r. tytuł Zasłużony dla Miasta Sieradza. W 1976 r. został Honorowym Członkiem Towarzystwa Przyjaciół Sieradza. W 1981 r. odsłonięto tablicę pamiątkową zaś w 1983 r. nadano imię Arego Szternfelda jednej z sieradzkich ulic. Szternfeld zmarł 5 lipca 1980 r. Pochowany został na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.
Ary Szternfeld stworzył teorię rakiet wielostopniowych oraz ich przelotu przez atmosferę, wyliczył elementy orbit wielu sztucznych satelitów Ziemi, wytyczał i optymalizował tory lotów międzyplanetarnych statków kosmicznych. Jego dokonania stały się podstawą dla opracowywanych przez jego następców konkretnych rozwiązań technicznych.
Otrzymał tytuły: zasłużonego działacza Nauki i Techniki RFSRR, doktorat honoris causa nauk fizyko-matematycznych Akademii Nauk Związku Radzieckiego, doktorat honoris causa Uniwersytetu w Nancy, doktorat honoris causa Narodowego Instytutu Politechnicznego Lotaryngii oraz godność Członka Honorowego Akademii i Towarzystwa Nauk Lotaryngii.
