W dniu 30 czerwca o godzinie 17.00 Muzeum Okręgowe w Sieradzu, gościło dr. n. biol. Mariusza Gławendę. Dendrologa, specjalizującego się w ochronie i kształtowaniu krajobrazu, ekologii, biogeografii i dendroklimatologii. Tematem wykładu dr. Gławendy była historia lasów, stanowiących naturalną szatę roślinną naszego regionu na przestrzeni dziejów. W holocenie, cały obszar ziemi sieradzkiej pokrywały lasy zaś w neolicie pierwotne puszcze nie podlegały jeszcze antropopresji. Dominowały lasy grądowe, łęgi oraz dąbrowy świetliste. W ostatnich tysiącleciach holocenu antropopresja stopniowo nasilała się, a w wieku XIX i pierwszej połowie XX nastąpiła całkowita deforestacja. Prowadzono gospodarkę rabunkową i doszczętnie zniszczono lasy naturalne. W obecnych lasach gospodarczych dominuje sosna (87% powierzchni leśnej powiatu sieradzkiego to monokultury sosnowe). Lasy utraciły wielogatunkową i wielopiętrową strukturę. Poza rezerwatami przyrody brakuje starodrzewów. Lesistość powiatu sieradzkiego jest niższa o ponad 10% w stosunku do lesistości kraju. Na domiar złego nasza gospodarka leśna stoi przed wyzwaniem w kontekście dynamiki zmian klimatycznych. Modele predykcyjne wskazują na ustępowanie z naszych lasów ważnych dotąd gatunków lasotwórczych do końca XXI wieku. Pesymistyczne prognozy dotyczą m.in.: świerka pospolitego, sosny zwyczajnej, modrzewia europejskiego, brzozy brodawkowatej i buka pospolitego. Z gatunków rodzimych największe nadzieje daje dąb bezszypułkowy, który obecnie jest niestety marginalizowany w odnowieniach i zalesieniach na ziemi sieradzkiej.
