Dn. 22.11.2022 r. w naszym Muzeum odbył się wykład p.t.”Z Biskupic do Warszawy. Losy najstarszych sieradzkich wycinanek” przeprowadzony przez etnografa Pawła Kieronia.
W wyniku prowadzonych badań zostało ustalone, że w zbiorach Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie znajduje się najstarsze sieradzkie wycinanki z początku XX w. Są one zgromadzone w płóciennej, ozdobnej tece zatytułowanej “Wycinanki z Sieradzkiego” i sygnowanej jako „Wydawnictwo Stanisława Graeve. Rok 1909”. Album składający się z 15 kart, na których zostało naklejone 3 fotografie (1 karta) oraz 29 wycinanek (pozostałe 14 kart). Wycinanki te stanowią część kolekcji etnograficznej zgromadzonej przez barona Stanisława Greave. W 1908 r. były one prezentowane na wystawie w Kaliszu. W 1911 r. wraz z innymi etnograficznymi eksponatami z terenu Ziemi Sieradzkiej jako depozyt zostały przekazane na rzecz kaliskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, by następnie trafić do kolekcji muzeum w Kaliszu. W latach późniejszych rodzina Dobieckich, spadkobiercy barona Greave, mieli obiecać przekazać depozyt na rzecz powstającego Muzeum w Sieradzu, ale prawdopodobnie nie zostało to zrealizowane. W czasie wojny zbiory kaliskiego Muzeum uległy zniszczeniu i rozproszeniu, tak że zachowała się tylko część depozytu barona Stanisława Greave, która w latach pięćdziesiątych została przekazana do Sieradza. Nie było tam jednak wycinanek. W niewyjaśnionych okolicznościach i czasie odnalazły się one jednak w Warszawie i trafiły Instytutu Wzornictwa Przemysłowego prowadzonego przez prof. Wandę Telakowską i działającego przy Ministerstwie Kultury i Sztuki. W latach siedemdziesiatych zostały przekazane do Muzeum Narodowego w Warszawie i były przechowywane w Ośrodku Wzornictwa Nowoczesnego. Ostatecznie w 1985 r. album najstarszych sieradzkich wycinanek zasilił zbiory Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie, gdzie znajdują się do dziś.
Druga część prelekcji była poświęcona omówieniu tego zbioru wycinanek. Warszawska kolekcja pozwala bowiem trochę inaczej spojrzeć na zjawisko sieradzkiej wycinanki ludowej. Pojawiają się tam też nazwiska autorek tych prac: Katarzyny Antałek z Suchej, Marianny Ciepłochowej z Suchej, Marysi Kluszanki z Biskupic, Antoniny Ciapówny z Mnichowa i Józefy Gradasówny z Rudy.
