We wtorek 11 lipca w ramach „Muzealnych wakacyjnych spotkań z historią 2023” w Muzeum Okręgowym w Sieradzu, zaprezentowany został film dokumentalny„ Z otchłani pradziejów”. Fabularyzowany dokument w oparciu o najnowsze badania archeologiczne, genetyczne oraz teorie naukowe polskich archeologów przybliżył szeroką wizję wczesnej historii obecnych ziem Polski, sięgając do epoki brązu / na ziemiach dzisiejszej Polski od ok. 2200-700 lat p.n.e./ a kończąc na X wieku n.e. kiedy to książę Mieszko I, zjednoczył wiele słowiańskich plemion by w 966 r. przyjąć chrzest i ustanowić pierwsze państwo polskie. Wiadomości na temat wczesnej historii Polski są jednak ograniczone i często oparte na legendach czy kronikach, co niestety nie czyni ich w pełni wiarygodnymi. Z całą pewnością można za to stwierdzić,że tereny dzisiejszej Polski zamieszkiwały różniące się kulturowo plemiona i grupy etniczne będące społecznościami rolniczymi, które zajmowały się uprawą ziemi, hodowlą zwierząt i rzemiosłem. Warto jednak zauważyć, że granice i skład ludności były bardzo zmienne, a wiele plemion i ludów przechodząc przez te tereny w wyniku migracji i wędrówek ludów szukało dogodnych dla siebie warunków bytowania. Oto kilka najlepiej poznanych społeczności od I do VI wieku na terenach dzisiejszej Polski.
Gotowie byli germańskim plemieniem, które zamieszkiwało głównie obszary dzisiejszej południowej Polski. Mieli swoje centrum w rejonie Krakowa i są uważani za jedno z najważniejszych plemion germańskich w tym regionie.
Wandalowie byli innym germańskim plemieniem. Zamieszkiwali głównie obszary nad dolną Odrą i dolnym Bałtykiem.
Silingowie byli jednym z dwóch głównych podplemion Wandali i mieli swoje siedziby na terenach dzisiejszej zachodniej Polski.
Goci byli dużym plemieniem germańskim, które miało swoje siedziby nie tylko na terenach dzisiejszych Polski ale i Ukrainy oraz Rumunii. W czasach wędrówek ludów, ich wpływ na tereny Polski był znaczący.
I wreszcie Słowianie, którzy byli jednym z głównych etnosów zamieszkujących obszary dzisiejszej Polski w tym okresie. Słowianie byli ludem indoeuropejskim stopniowo zasiedlającym tereny Europy Środkowej i Wschodniej.
Czasy przed panowaniem Mieszka I to również duże wpływy i oddziaływanie kulturowe potężnego państwa Franków, a w późniejszym IX wieku państwa wielkomorawskiego.
W tym miejscu nie sposób nie wspomnieć o dość kontrowersyjnej koncepcji historycznej „Wielkiej Lechii”. Termin Wielka Lechia odnosi się do przypuszczalnego starożytnego i potężnego państwa, które miało istnieć na terenach Europy Środkowej, obejmujących obszary dzisiejszej Polski, Ukrainy, Białorusi i Litwy. Według zwolenników koncepcji Wielkiej Lechii, miało to być wielkie i silnie rozwinięte królestwo, które miało dominować nad innymi europejskimi kulturami w starożytności. Jednak większość historyków i badaczy uważa, że koncepcja Wielkiej Lechii nie ma podstaw historycznych i jest bardziej elementem folkloru czy legendy. Nie ma bowiem żadnych wiarygodnych dowodów na istnienie takiego państwa, a współczesne badania historyczne nie potwierdzają jego istnienia. Mimo to wspomniana teoria ma swoich zagorzałych zwolenników a zaczęła krystalizować się ok. 2013 roku a kiedy nastąpiło wydanie książki Janusza Bieszka pt. „Słowiańscy królowie Lechii. Polska starożytna.”