MUZEUM OKRĘGOWE W SIERADZU rozpoczęło swą działalność 23 listopada 1937r. W tym dniu wybrany został zarząd i zatwierdzono statut muzeum. Pierwsze eksponaty do muzeum trafiły dzięki staraniom i darom m.in. Kazimierza Walewskiego z Tubądzina, starosty sieradzkiego Kazimierza Łazarskiego oraz ks. Walerego Pogorzelskiego.
Na siedzibę muzeum przeznaczono najstarszą murowaną kamienicę w Sieradzu, której powstanie datuje się na przełom XVI/XVII w. Pierwszym kustoszem sieradzkiego muzeum był Rudolf Weinert.
Będąc nauczycielem zwracał dużą uwagę na historyczną przeszłość ziemi sieradzkiej. W latach 1937-1944r., jako amator archeolog, prowadził szereg wykopalisk dzięki, którym opracował pierwszą monografię pradziejów powiatu sieradzkiego. Wiele z zebranych i opisanych przez siebie zabytków udało mu się przechować i uratować od pożogi wojennej.
Po zakończeniu II wojny światowej w latach 1948-1976, sieradzkie muzeum kierowane było przez etnografa i kustosza p. Zofię Neyman, zasłużoną postać sieradzkiego muzealnictwa. Początkowo główną działalnością p.kustosz była organizacja i rozbudowa muzeum a następnie praca merytoryczna i udostępnienie szeregu interesujących wystaw stałych dla publiczności. To również okres żmudnego pozyskiwania kolejnych ciekawych eksponatów z zakresu archeologii, etnografii i historii sztuki, których ilość wzrosła wkrótce do ponad 45000 zabytków.
Obecnie w sieradzkim muzeum można min. obejrzeć stałe wystawy, obrazujące najstarsze dzieje w oparciu o paleontologię i archeologię, rozwój gospodarczy i kulturowy miasta. Codzienność sieradzkiej wsi oraz imponującą kolekcję obrazów utrwalających piękno regionu, pędzla Zygmunta Andrychiewicza /1861-1943/.
Wystawy prezentowane są przez poszczególne muzealne działy tj. archeologii, historii, historii sztuki i etnografii.
Ten ostatni dział obejmuje również Sieradzki Park Etnograficzny mieszczący się przy ul. Grodzkiej w Sieradzu.
25 października 1984r., utworzone zostało Muzeum Walewskich w Tubądzinie – będące drugim oddziałem sieradzkiego muzeum. Siedzibą oddziału jest klasycystyczny dwór wybudowany w drugiej połowie XVIII w., nawiązujący do siedzib ziemiańskich przełomu XIX i XX w. okolic Sieradza.
